Οξεία Σκωληκοειδίτιδα
Οξεία σκωληκοειδίτιδα είναι η φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης (μικρό σωληνοειδές όργανο που μοιάζει με σκουλήκι στην αρχή του τυφλού εντέρου). Οφείλεται κυρίως στην απόφραξη του αυλού της, πολλές φορές λόγω παρουσίας ενσφηνωμένου κοπρόλιθου. Η απόφραξη προκαλεί οίδημα, διόγκωση και διαταραχή της αιμάτωσης. Αποτέλεσμα είναι ο μικροβιακός εποικισμός του τοιχώματος της και τα στάδια ποικίλουν από απλή φλεγμονή μέχρι ισχαιμία, νέκρωση ή ακόμη και διάτρηση της σκωληκοειδούς απόφυσης. Οι ενοχλήσεις μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στην κοιλιακή χώρα, κυρίως στη δεξιά πλευρά, πυρετό, αναγούλες ή εμετό, μέχρι και απειλητική για τη ζωή διάτρηση του εντέρου και περιτονίτιδα. Η διάγνωση γίνεται με την κλινική εξέταση, υποβοηθούμενη από τον εργαστηριακό και απεικονιστικό έλεγχο. Ειδικά στην περίπτωση της οξείας σκωληκοειδίτιδας στηρίζεται στον υψηλό δείκτη κλινικής υποψίας.
Η αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης μπορεί να γίνει λαπαροσκοπικά, με όλα τα πλεονεκτήματα που αυτό συνεπάγεται για τον ασθενή. Παράλληλα η λαπαροσκοπική προσέγγιση έχει και διαγνωστική αξία στις περιπτώσεις όπου υπάρχει αμφιβολία. Μπορεί δηλαδή να ελεγχθεί όλη η κοιλιακή χώρα για τυχόν άλλο πρόβλημα, το οποίο ομοίως να τύχει αντιμετώπισης. Γι’ αυτό και στην καθομιλουμένη συνηθίζεται να ονομάζεται «τυφλό»
Όγκοι της Σκωληκοειδούς Απόφυσης
Οι όγκοι της σκωληκοειδούς απόφυσης είναι κατά το πλείστον καλοήθεις. Τέτοιοι είναι τα λιπώματα, τα νευρώματα και τα λειομειώματα. Συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα, όταν όμως το κάνουν, μιμούνται αυτά της οξείας σκωληκοειδίτιδας. Έτσι, η θεραπεία και εδώ είναι χειρουργική, δηλαδή λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή.
Πέραν των καλοηθών όγκων, υπάρχουν και οι κακοήθεις. Πιο συχνό είναι το καρκινοειδές, ενώ άλλοι σπανιότεροι τα κυσταδενοκαρκινώματα και τα αδενοκαρκινώματα.
Τα καρκινοειδή παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη βιολογική συμπεριφορά. Προέρχονται από αρχέγονα εμβρυικά κύτταρα και μπορεί να αναπτυχθούν στους πνεύμονες, στο πεπτικό σύστημα, στο πάγκρεας, στα χοληφόρα ή και στις ωοθήκες και παράγουν ορμόνες, αναλόγως του εντοπισμού τους. Αρχικά δεν μεθίστανται και δεν διηθούν τους γύρω ιστούς. Όταν όμως αυξηθούν αρκετά σε μέγεθος, τότε αλλάζουν συμπεριφορά, δίνουν αιματογενώς μεταστάσεις και αρχίζουν την τοπική διήθηση. Πιο συχνή εντόπιση τους είναι η σκωληκοειδής απόφυση. Εάν το καρκινοειδές είναι μικρότερο των 2 εκατοστών, τότε θεραπεία είναι η απλή σκωληκοειδεκτομή. Εάν είναι μεγαλύτερο, η χειρουργική αντιμετώπιση είναι ριζικότερη. Σε τέτοια περίπτωση θα πρέπει να γίνει δεξιά κολεκτομή. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της νόσου εξασφαλίζουν την ίαση.
